Evet, gitgide bireyselleşiyoruz...Günümüzde insanlara öyle ağır işler ve sorumluluklar yüklenir oldu ki, sanki insanların sosyalleşmemesi; özgür düşünememesi için çabalanıyor. Bırakın 'boş vakit' tabirini; insanın kendi dünyasına ayırdığı özel anları bile kalmadı...Uzun çalışma saatleri, ekstralar, fazla mesailer vb derken fazlasıyla bireysel yaşamaya itildik. Bu düzensizlik yüzünden, sevdikleriniz aileniz olsa bile yalnız yemek yediğiniz ya da yalnız spora gittiğiniz hatta yalnız çıktığınız geceler bile olmaya mahkum artık..
Bir düşünün, insan varlığının ve hayatının daha kıymetli olduğu bir dünyayı; günde sadece 5-6 saat çalışarak hayatınızı maddi anlamda iyi bir şekilde sürdürüyorsunuz, bu 5-6 saatlik çalışmanın sonucunda zevkinize göre sporunuzu yapıyorsunuz, belki kitap ya da yemek kulüplerine katılabiliyorsunuz.Mesela sevdiğiniz ve zevkinizin ortak olduğunu düşündüğünüz insanlarla karşılıklı her ay kalın bir kitap okuyup ay sonu geldi mi, kahve ya da bira içerek saatlerce bu kitabı yorumlayıp eleştiriyorsunuz...Yani tamamen bireysellikten çıkıp grupça, insana özgü bir şekilde konuşarak, düşünerek bir şeyleri paylaşıyorsunuz. Belki hem gelişiyorsunuz hem de geliştiriyorsunuz, düşüncede üretiyorsunuz! Ya da yemek yapmayı seviyorsunuz ve hiç bir karşılık beklemeden fakirler için her gün yemek pişiriyorsunuz yine sevdiğiniz dostlarınızla, ah iç huzur gibisi yok değil mi...!
Tembellikten değil, yaşamak adına! Madem 3 günlük dünya, madem bizler de insanız; bizi diğer varlıklardan ayıran onlarca özelliğimiz var, neden bunları kullanamıyoruz: insan gibi hayattan zevk alarak 'dolu dolu' yaşayamıyoruz? Para için değil mi, evet bunun için...Sizleri duyabiliyorum, ama duymak istemiyorum, lütfen bırakın ben bugün kitap okuyayım!
